Verslaving bespreekbaar maken, ook als het lastig is
Vijf procent van de werknemers in Nederland kampt met een verslaving. Vroeg of laat vallen ze uit in het arbeidsproces. Stephan Roelofs (53) is zelf jarenlang verslaafd geweest aan drank en drugs. Hij richtte in 2012 Be-Responsible op om mensen met een verslavingsprobleem te helpen. Het bespreekbaar maken van een verslaving is voor veel werkgevers lastig.
Ruim zestien jaar is hij clean. Geen druppel alcohol, geen lijntje coke en geen enkele joint. Zijn kicks haalt Stephan Roelofs (53) niet meer uit genotsmiddelen maar uit zijn werk. Met zijn bedrijf Be-Responsible en werkgeversplatform Anoniemezorg.nl helpt hij nu anderen om te ’genezen’ van hun verslaving. “Verslaving aan drank, drugs, gamen of gokken is een sluwe en hardnekkige ziekte, het is een progressieve hersenaandoening. En daar moet je hulp voor inschakelen. Als je een been breekt ga je toch ook naar de dokter”, zegt Roelofs. “Maar door schuld, schaamte en angst durven verslaafden niet uit te komen voor hun problemen. Naar de buitenwereld toe doen ze of het allemaal wel meevalt.” En volgens Roelofs sluit ook de buitenwereld vaak de ogen. “Als we het over verslaving hebben trekken we vaak de gordijnen dicht en gaan we zachtjes praten. Niet doen.” Uit de kast komen is juist belangrijk zegt Roelofs.
Hoe groot is het verslavingsprobleem onder werkend Nederland?
“Twee miljoen Nederlanders kampen met doseringsproblemen op het gebied van alcohol, drugs, gamen en gokken. Het komt in alle lagen van de bevolking voor. Vijftien procent van de mensen op de werkvloer drinkt riskant. Hun privé-drinken geeft restgevolgen tijdens het werk. Van te laat komen tot verzuim op maandag en een verstoorde relatie met collega’s. Of ze zijn wel aanwezig maar niet productief. Dat kost een bedrijf dus geld. Zo’n vijf procent van de mensen op de werkvloer is verslaafd, blijkt uit cijfers van het RIVM en het Trimbos-instituut. Hoe hoger opgeleid, hoe slimmer ze zijn om het verborgen te houden. Des te groter is de reputatieschade als ze uit de kast komen. Als ze vastlopen melden ze zich ziek met een depressie, burn-out of een slaapstoornis. Als ze dan thuiszitten valt de structuur weg en is het nog makkelijker om bijvoorbeeld te drinken.”